نویسم نامه ای با حال زارُم

سلام ای کوگه خوش خونِ گدارُم

شُوا بهمن بلند و دل ایسوسه

مثِ مسعود ایخونم یاریارم

مث مرغ قُپی اِز هوف تیلاس

سی تو هردم ایجوری بی قرارم

ایخواستم سی پلت لاله بیچینم

دییم که چند ساله بی بهارم

دلم خینه،تیم خینه،لوام خین

که مرزنگا تو کردن تیربارم

گوین توبه کنم اِز عشق،از تو

زغیر عشق تو مو توبه کارم

رقیوم ار که نادر ار که تیمور

مو از چنگیز هم ترسی ندارم

دلم نیخا گلستون وابو هرگز

تٌشینه که تو کردی بِس دچارم

قیامت ار خدا ایخا بسوسم

بگو یا رب خُم هیواسه اییارم

همیشه تش به سر،دی بی دل مو

که چی قیلون گذشتک روزگارم

سرم سنگ لحد ریم شیر سنگی

که تو راحت بییهی سر مزارم

بیو هرسی بریز تو بعد مرگم

که چی گندم بجی مو سر درارم

فدا خال لو و مینا بنوشت

قطار،برنو و اسب ،ایل و تبارم

دیه نیبو نگم من بیت چارده

که تو ماهی بیی وُر شُوِ تارم

غزل با نامه جورس جور نیبو

تونه دست خداوند ایسپارم

(سید حیدر عدنانی)